Naprawić Rondo Grzegórzeckie. Czy to w ogóle możliwe? [List Czytelnika]

Czy da się usprawnić i przyspieszyć przesiadki na rondzie Grzegórzeckim? – pyta Czytelnik Mikołaj i proponuje rozwiązania, których celem jest rozpoczęcie dyskusji nad jakością przesiadek na krakowskich węzłach transportowych. Oto list który napisał.

Użytkownicy Instagrama czy Tiktoka mogli ostatnio obejrzeć filmiki, na których gościu ze stoperem sprawdza, ile czasu zajmuje przesiadka na dużych punktach przesiadkowych oraz jaki dystans i ile przeszkód musi pokonać pasażer. Materiał z Rondem Grzegórzeckim w roli głównej obejrzało ponad 114 tys. osób na Instagramie i ponad 51 tys. na TikToku. Najgorsza możliwa przesiadka na tym rondzie, czyli z „14-ki” od strony Alei Pokoju na „50-kę” w kierunku Zabłocia to:

• 3 cykle świateł;
• 3 kolizje ze ścieżkami rowerowymi;
• 230 metrów;
• 2 minuty i 51 sekund (czas przejazdu „14-ki” przez Rondo nie jest w to wliczony).

Jestem zdania, że wygodny dla pasażera węzeł przesiadkowy powinien się cechować jak najmniejszą liczbą przeszkód. Jak zatem naprawić Rondo Grzegórzeckie?

Zrobić przystanki przed rondem?

To pierwsze, co przychodzi do głowy. Zapewne wielu pasażerom, którzy musieli się przesiąść na Grzegórzeckim, uciekał tramwaj. Często ten, którym się dojeżdżało do tego ronda za długo stał na światłach.

Plusy rozwiązania:

• Szybciej opuszczamy tramwaj, z którego się przesiadamy i od razu idziemy w kierunku drugiego, nie tracąc czasu w tramwaju na światłach.

Minusy rozwiązania:

• Z punktu widzenia pasażera, odległość i liczba cykli świateł do pokonania niewiele się zmienia;
• Chcąc się dostać z Ronda Grzegórzeckiego w stronę Ronda Mogilskiego, będziemy mieli do dyspozycji aż 3 przystanki, przejście pomiędzy którymi nie jest ani szybkie, ani łatwe – sugestia Jacka Mosakowskiego, z którą w 100% się zgadzam.

Perony w środku Ronda?

Swego czasu na forum SkyscraperCity znalazłem inspirującą koncepcję Kamila Bieńka, który umieścił perony tramwajowe w środku Ronda, oto jego rysunek:

Grafika: mapy google.

Ta koncepcja jest krokiem w dobrym kierunku. Skoro sam się wywołałem do tablicy, nagrywając te filmiki ze stoperem, to postanowiłem podzielić się ze społecznością swoim projektem.

Co proponuje gościu z Tiktoka?

Główne założenia, które mi przyświecały, były następujące:

• Przesiadka z możliwie najmniejszą liczbą kolizji z punktu widzenia pasażera;
• Długość peronu 45 metrów (czyli z uwzględnieniem ogłoszonego przez miasto Kraków przetargu na dostawę nowych tramwajów);
• Promień łuku – 20 metrów;
• Zachowanie wszystkich relacji, wykorzystywanych przez aktualne linie tramwajowe;
• Niechowanie niczego pod ziemię z uwagi na olbrzymie koszty.

Uproszczony schemat torów wyglądałby tak:

Jednak cztery ulice łączą się na Rondzie Grzegórzeckim nie pod prostym kątem, więc po naniesieniu na mapę ten schemat wyglądałby tak:

Ta koncepcja rozwiązuje dwa zasadnicze problemy Ronda Grzegórzeckiego jako węzła przesiadkowego. Mianowicie, długi dystans do pokonania w celu przesiadki z jednej relacji na drugą oraz nadmierne krzyżowanie się ruchu pieszego z ruchem rowerowym.

Czy to rozwiązanie jest idealne? Nie. Jednak moją intencją było zainicjowanie dyskusji i zachęcenie innych zaangażowanych mieszkańców do wspólnego usprawnienia krakowskiej komunikacji. Zwłaszcza że po wyborach zarówno Kraków, jak i Rada Miasta prawdopodobnie będą bardziej otwarte na głos mieszkańców.

Mikołaj Kasiej