Komunikacja 2003 vs 2015 – porównanie ilości kursów

Poniżej prezentuję artykuł napisany przez Tomka Powęzkę, studenta Politechniki Krakowskiej i autora projektu zmian na liniach nocnych w Krakowie „Nocny autobus co 15 minut„.

---

Krakowscy włodarze od wielu lat powtarzają, że rozwój komunikacji miejskiej jest dla nich priorytetem. Często podkreślana jest rosnąca jakość taboru tramwajowego oraz autobusowego, a także uruchamianie nowych linii tramwajowych (m.in. Ruczaj, Płaszów) czy autobusowych (Górka Narodowa). Jednak czy rzeczywiście komunikacja miejska w Krakowie idzie w dobrym kierunku? Jako pasażer mówię urzędnikom: sprawdzam!

Pod lupę wziąłem ilość kursów wykonywanych na liniach tramwajowych na poszczególnych odcinkach sieci. Podliczone zostały one w zakresie całego tygodnia – osobno dla każdego odcinka trasy. Ponieważ często dochodziło do przesunięć kursów między poszczególnymi porami dnia, a nawet samymi dniami (np. z weekendów na dni powszednie), dopiero ich łączna tygodniowa ilość jest miarodajnym wskaźnikiem zmian w jakości oferowanej oferty transportowej. Za punkt odniesienia posłużyły rozkłady jazdy tramwajów z kwietnia 2003 roku – zostały one zestawione z obecnymi (stan na styczeń 2015) w zakresie stałych tras. Różnicę w ilości kursów pomiędzy tymi 12 laty obrazuje poniższa grafika:

Niestety, powyższy schemat pokazuje zupełnie inną rzeczywistość niż ta kreowana przez oficjeli. Co prawda jest trochę obszarów, na których widnieje kolor zielony, jednak w większości przypadków wzrost kursów w tych miejscach jest skutkiem uruchomienia nowych tras tramwajowych. Tak więc większa ilość kursów na Kapelance to zasługa otwarcia trasy tramwajowej na Czerwone Maki, a wzrost kursów na Lubicz czy Dunajewskiego to pokłosie uruchomienia linii „20” na Mały Płaszów. Podobnie kolor zielony wzdłuż całej trasy „50” to zasługa właśnie tej linii, która jako jedyna w Krakowie, kursuje co 10 minut nawet w niedziele. Odcinek Korona-Stradom-Św. Gertrudy-Filharmonia-Teatr Bagatela również zyskał, jednak to z kolei wynika z przekierowania na tę trasę z ul. Starowiślnej w 2007 roku linii „3” (w 2012 roku dokonano roszady między liniami „3” i „13” na środkowym odcinku trasy, praktycznie nie zmieniając bilansu). Kolor ciemnozielony pomiędzy Teatrem Bagatela a Uniwersytetem Jagiellońskim to efekt politycznych zawirowań wokół linii „8” i „20”. Oprócz ww. odcinków, zyskało jedynie (i to minimalnie) os. Piastów oraz ul. Ptaszyckiego.

Na wszystkich pozostałych odcinkach krakowskiej sieci tramwajowej znajduje się kolor pomarańczowy i czerwony. Świadczy to o tym, iż w przeciągu ostatnich 12 lat straciły one kursy. Coroczne „drobne” cięcia, a następnie uruchomienie odcinka do Czerwonych Maków bez zwiększania pieniędzy na komunikację miejską odbiło się m.in. na Borku Fałęckim, który w ciągu dekady stracił 800 kursów tramwajowych tygodniowo, czyli aż 20% pierwotnej oferty! Ciemnoczerwony, wręcz bordowy kolor na ulicy Długiej oraz odcinku Basztowa-Dworzec Główny to z kolei efekt uruchomienia alternatywnych dojazdów na Krowodrzę Górkę – w 2003 roku ulica Długa nie miała alternatywy w dojeździe do północnych osiedli Krakowa w postaci ulicy Pawiej czy tunelu pod Dworcem Głównym.

Jednak podobnego tłumaczenia nie można zastosować w przypadku cięć w Nowej Hucie. Uruchomienie linii „52” kursującej w godzinach szczytu co 5 minut nie doprowadziło do zwiększenia ogólnej liczby kursów w tej części Krakowa. Głównym powodem, dla którego tak się stało, jest ograniczanie kursowania komunikacji wewnątrzhuckiej (likwidacja tramwajów „20” i „17”, degradacja linii „16”), jak i komunikacji pomiędzy Nową Hutą a resztą Krakowa (zmniejszenie częstotliwości na liniach „5”, „9” czy „22”). W ciągu tych 12 lat niektóre odcinki straciły nawet 1/3 kursów!

Czy rzeczywiście miastu zależy na rozwoju transportu zbiorowego? Odpowiedź nasuwa się sama.

Tomek Powęzka (współpraca: krabok)